Er komt een moment in je leven, dat alles anders loopt dan je zou verwachten. Iedereen kent wel die term “Huisje, boompje, beestje” als weerspiegeling van een haast utopische plek waar je als gezin in leeft. Je hebt je schaapjes op het droge met een goede baan, misschien je partner ook wel. Een mooie plek waar je woont en een gezellige buurt, uitgezocht op kindvriendelijkheid. Je hebt het geluk kinderen te mogen krijgen en eigenlijk gaat je alles voor de wind, precies zoals je gepland had… Maar dan…

Op je werk worden reorganisaties aangekondigd. Je staat op de lijst van boventallig; een golf van wantrouwen, boosheid en ontevredenheid raast door het bedrijf. Je gaat gewild of ongewild mee in de stroom. Thuis is het al niet beter. Je partner blijft maar vragen stellen die er niet toe doen. Jij ligt met je hoofd op het hakblok! De spanningen stijgen op alle fronten en je trekt het allemaal niet meer en begint een offensief tegen de werkgever. Ten tijde van de plannen krijg je te horen dat een van je ouders ongeneeslijk ziek is. En dat het niet lang meer gaat duren voor deze overlijdt. Wat doe je dan? Hoe kom je uit die negatieve spiraal?

Dat kost energie en vooral moed om te relativeren op welke plek je staat. Het is lastig om te bepalen of de emmer nou echt aan het overlopen is of dat de randen stiekem meebewegen met de massa. Het begint allemaal met accepteren. Dat is een proces waar iedereen doorheen moet. Daarna kan je pas relativeren en zorgen dat je in het NU komt. Coaching is een prima instrument om je daarin te begeleiden. Veel bedrijven bieden ook outplacement trajecten aan, waarbij coaching een belangrijk onderdeel vormt. Het helpt je om te accepteren in welke situatie je zit en vanuit welke talenten en competenties je weer ergens anders mee aan de slag kan.

Na acceptatie zit je ook in een betere mindset. In het heden. Pas dan kan je weer kijken naar de toekomst in een veranderde situatie en plannen maken die beter passen.