Druk druk druk. Argh, ik heb het druk. Ja echt, ik heb het druk. Ik ben druk, ik heb het druk in mijn hoofd, ik ben moe, ik loop op mijn laatste benen, ik ben aan vakantie toe, etcetera, etcetera. Je kent dat vast wel. Soms overvalt dat gevoel je, dan voel je door je gehele lichaam en geest dat je het zo ongelooflijk druk hebt. Of je loopt door de stad en je ziet mensen druk zijn. Ze lopen als kippen zonder kop, recht tegen de looprichting in en houden zich bezig met alles behalve hun omgeving. Of de telefoon gaat en het is gewoon nu echt niet het goede moment om op te nemen, want je moet nog zoveel doen. Of een van je gezinsleden wil net dat ene lange verhaal vertellen dat je op dit moment geen ene moer interesseert. Druk dus, gewoon druk druk druk. 

Maar wat is het nu precies, dat gevoel van druk druk druk? Heb je het druk, of ben je druk? Je voelt je druk, maar is dat omdat je heel veel te doen hebt, of is dat dat wat je te doen hebt, je het gevoel geeft dat je druk bent. Volg je het nog? Wat is het verschil tussen het druk hebben en druk zijn? Volgens mij is dit een essentieel verschil. Hoe zit dat bij jou? Ben je vooral druk in je hoofd en voel je daardoor die druk en heb je het daarom zo druk? Of denk je dat je het druk hebt en voel je daardoor nog meer druk en blijft dat in je hoofd doorratelen? 

Een gek fenomeen toch, wat is nou eigenlijk ‘druk’? Wat we zeker weten, is dat het voor iedereen een andere beleving heeft. De een kan het hartstikke druk hebben terwijl een ander in dezelfde situatie met dezelfde taken die gevoelens niet zou hebben. Druk zijn of het druk hebben is een zeer individueel gebeuren. En helaas kun je er daardoor soms te laat achterkomen dat je het te druk hebt gehad of je je te druk hebt gemaakt. Kijk maar naar het percentage mensen dat burn-out-achtige klachten heeft. Of hoofdpijn, stijve schouders en andere vage klachten die niet rechtstreeks gerelateerd lijken aan druk.

Het is essentieel om de balans voor jezelf continu in de gaten te houden. Being in balance, dat is de kern. En natuurlijk helt de balans van de weegschaal weleens meer naar een kant door. Het zou ook niet goed zijn als alles altijd in balans is. Wat wel belangrijk is, is dat je de signalen herkent als het teveel wordt. En dat je daar op kan anticiperen en even een tandje lager schakelt. Dat is niet erg en vooral heel menselijk. Wanneer voel jij je optimaal in balans? Denk eens aan een moment in je leven dat je je volledig in balans voelde en je bij wijze van spreken de hele wereld aan kon? Dat is je referentie-moment. Misschien leuk om eens over na te denken wanneer je straks op die zonovergoten camping in Zuid-Europa aan de sangria zit. Trouwens, heb je daar op die camping met die sangria nog steeds een gevoel van druk of voel je je eindelijk meer in balans…?